Ischias

Künni warrn du den leven Fründ Ischias?
Nich? Ik ok nich. Bet hertau jenfalls. Bet vör dree Weeken..
Ik har in min gant bslang Läven keen een Gehoost, tominst nich süke, de so mannich Pien
maakt. Ik langt bslang ok nie nich Pillen or anner denn Dod bringde Malleurs. Bet hertau denn
Dag, as ik meist ap een lütt Footpad güng. Schors meent, dat dat een halvig Stünn um dat Dörp
weer. Moij, segg ik, dat wullt wi woll maken.Is jo ok moij Blaumutzenweer.
Dat deit mi afslut nie nix, likers mien inwiels veerunachtig Johrn. In mien jung Johrn bün ik often
in de Bargen west, footeren in de bargen, nie nich hoogklautern. Man hier, bi us, in de flack Lannen,
woans du bet achter de Kimm kieken kunnst, dor nehm ik lever mien Petmansulben. Ok ton
Dag noch. Mutt jo mannichmol inköpen, un de Natuur, de hebb ik lev. Sömmerdaags bin ik mannichmol
in`t Düvelsmoor ünnerwegens, föhr ok mol hen tau Brem, hen tau min Dochter. Dat Hotschefiedel
harr ik verhökert.
Doch as ik met Schors den korten Kring loopen wull, da het he mi packt, de Ischias, west woll.
Ünnerwegens hebbt wi Bekennde dropen un besnackt, un nu weet ik nie nich, of de Heer Ischias
vun denne översprung is to mi, west du, as de Corona, de lütt Beester, de köönst jo ni nich kieken.
Man, wenne Pick hebst, dennso foot se di, un wenne mehr Pick hebst, dennso snört se di de Lucht
wege, man, nie nich in`n de Kehl, ne, veel virgelinscher, in`n de Lung. Un denne büste dran, ann
Dode, wenne noch mehr Pick hesst.
So`n Barg Pick harr ik nu nich, man, as wie witerslurn, harr mi mitmal de Heer Ischias ünnerkregen.
Ik heff nich lüstert, as de öbersprunng is, so vun Mann to Mann or vun Fru to Mann, dat hebb
ik nie nich mettekregen. Man, he het sük fastkrallt. Up de Stä, weest woll. Mi is nich akraat, of du
dat weten hest, woans ik vun proten do, man, düsse Kirl, de sik bi mi nich wiesworrn un ok nich
vörstellt harr, harr sik enkelt in min Musklatur innkrüpt. Ik segg di, dat weer keen Kandidel Ok nich
de resten Weg hen to Schorses Hus, dennso wi wulln dor noch een Kaffee sluken, un een Stucken
Koken vadrucken, denne ik bün soon Sööten, so ik denne no min Hus gung.
Du schast weeten, wi sünd beid leddig, Witwer meent dat woll, un um dat maakt wi af un an een
Meeting, as man up Needütsch ütern deit. Man, as wi denn körtens Wegg na Schorses Hus gahn,
hugen anner Freetid-Löpers, wi beid sünd mall. Umdat de Heer Ischias mi so bisetten deit, dat ik
nich ohn Pien een Foot vör den annern topetten kunn, harr Schors mi up open Straat, weest woll,
as fröger de Schoolsport angung`n, Rüch an Rüch un denne denn annern ofwesselnd hochtillen
un dörschudeln, maaket dat Schors ok met mi. Un de annern Lüd hebbt dösig keeken, denne wi
weern jo nie nich up een Sport-Stee.
Eets sünd wi awer doch noch toon Kaffeesluken komen, frog mi awer nich,as. Ik kunn di ütern,
van denn Stot, as wie met de Bekennde snakt harrn, güng bi mi allns anners. Un so du dat Geföhl
van nu to gliek nie nich weetst: Nöög di doch mol de Ischias in. Of he or se, dat is lik, man nie nich
beid tohope. De sett di buten de Slacht, kannst di up verlaten. Ik sluur mi denne no dat Kaffeesluken
hen na min Wohn, weer jo nie nich so ruum, man, fas ik dorhenn kamen bün, met dat Snattertannen,
dat frog man better nich.
Un denne much ik denn Heern Ischias, or was dat doch Fro Ischias, girn wedder quietworden. Ik
weet nich, as du dat in dien Bregen hest, wenne alleen leven deist, man, düsse Partners, Ischias,
as nu Fro or Mann, de noch nich eemol snacken köönt, de noor Pin hergeven, de wull ik nich. De
köönt girn wedder gohn. Man, as werd de wedder gohn, wennse di amol ansprungen hebbt? Nu
gung dat Denkt bi mi los. Ik darft jo nie nich so plietsch de Dör uppemaken un denne een Tritt in`n
Achtersten geven, dat se fors afgahn, un wenn et een Fro Ischias is, kann man dat ok nie nich so
eenfach un unhobelt doon. Een beten Anstand mut jo ok ween.
Ober achterlistik sünd düsse Plaaggister allmal, ob nu Heer or Fro. Sitt ik, as so often, da ik jo to
Hus keeneen ton Snacken (nich Schnackseln lesten) hebb, vör min neemodschen Reekenknecht,
um min Gschicht to schriven, is he or se stille un verkrümelt sik. Oh, denk ik un frei mi, is he doch
ut de Dör rutte, un ohn den nachhallig Tritt. Man, wann ik mi een Koppche Koffi haln möcht, is dat
verdammich Deert doch wedder dor, man nich in de Rüch, as sik dat för diss Spezies hört, sunders
in`nt Been. In`n Rüch kannst dat wegemasseeren, harr mi een tosteckt, man, an`nt Been?
Werans strickelt woll min Been? Min Wief, jo, de harr dat doon, bloß, de is nich meher, all lang
nich. Jo, ober, wat maak ik nau? Toon Dokter hen? De is doch vun knojen von Corona, de het
doch nix an`n Hot met Ischias, ok nich met Fro Ischias. De is sülvens moij verhiraat. Ik denn hen,
up dat Velo, to de Apthek. Un as düsse Satan vun Ischias wat maakt: Sitt ik up dat Petmansulben,
is he weg, so as wie met den Tritt un af dör de Dööhr. Dann hal ik mi Voltaren vun de Apthekrin, un
noch jümmers nich is min Fründ an de Stää, as wull he nur, dat ik twintig Euro loswerd. Bün ik
obers wedder in`nt Hus, is dat Aas ok all weer da. Is, as wenn he mi denn Footäsen will. Har he to
Hus op de Chauch up mi tööft? Dat Insmeren hülpt mi ok nich, man, dat Geld is mi afgaan.No jo,
harr ik ne Raadtour maakt un ok noch inköfft, versmachten wullt ja ok nich. Wiel dat insmern denn
nix bröcht, hugen ik mi wat anners ut, bin jo`n clevern .Minsch. Maak mi sülvens een Rüchstütz, un
wiel mi dat een tosnakt hett, ok een Nackenstütz för min Bett, nee, nich för dat Bett, nee, slichtweg
for mi. Jo, un eets het dat wol Heer oder Fro Ischias mettekregen, wat ik da maaket. So, as
wenne de Satan ok wat versöken wull, is he moregen den Dag, as ik uppestäh, veswunnen. Ober
middags, dor is he wedder in`n. Du glövst nich, wat ik mi freit harr, dat he wege is, man, waarschienelk
is et doch ne`Sie, de nich vun mi laten will, denne middags is se allweer da, as dat se
verslopen hä. Man, wenn de meent, ik will de, umdat ik min Wief nich mihr hebb – wat Fro Ischias
wohl markt har - dennso deit se sik verbistern, Soon Luder will ik nich in`nt Hus. Un denn het se
dat woll snallt: Een Dags weer se leip wech. Ik blarr ehr keen een Trään no. Nu is allweer Allens
anners. Un dat is good so. Ik kunn gau wedder löpen un föhl mi as Datig, ohn Pillen un een Piks.
No jo, de Twintig Euro för de Apthek hebb ik girn hengeben, as Spend, dat de nich ok Pleite geiht,
as veele annern Ambachten in`ne Coronapandemie. Dor kunnst vun`n Glöv affalln, waruum dat
komen kunn.
Achtern Ischias is allweer allens, as et ehrder was, achter Corona allens anners ??

Weitere Kurzgeschichten von diesem Autor: